18.06.14, 09:29, dodany przez Galadhorn
From Tom Loback’s Facebook – see here.
More on Tom Loback in our service see here.
G-i-P’s gallery of Tom Loback can be seen here.
„Over the past year or so I have been fortunate that a number of collectors have been purchasing my illustrations. Many of these were work I did back in the 1980s for a number of book proposals that didn’t come to fruition and for the extensive Tolkien fan community publications like Parma Eldalamberon, Vinyar Tengwar, Mythlore, Beyond Bree and others.
I had produced and sold others in black and white or hand-colored limited edition prints presented as pages from Illuminated Elven Manuscripts or scrolls with texts written in Elvish. They were quite popular and the idea was widely imitated. I also have now had the great good fortune to be commissioned to do some new works. They were conceived and realized as sets of triptychs depicting scenes from J.R.R. Tolkien’s The Silmarillion and other works.
The first triptych, the Fëanor Triptych, of three illustrations concerned the conception, inception and hallowing of the three great Jewels, the Silmarils, created by the Noldorin Elf Fëanor, greatest of all Jewel-smiths from the light of the Two Trees that lit the world.
I had the the expert help of Ryszard Viajante Derdzinski in translating passages into the elvish language of Quenya.” For these who are interested in Quenya we present the English and Elvish text which can be seen in the Tengwar transcription on each part of the Fëanor Triptych:
1. The Eldar said that the light of the Two Trees, Laurelin and Telperion, had been snared in the tresses of Galadriel for it was golden like the hair of her father, Finarfin, and was touched by the starlike silver hair of, Eärwen, her mother. Many thought that this saying first gave to Fëanor the idea of imprisoning and blending the light of the Trees that later took shape in his hands as the Silmarils. For Fëanor beheld the hair of Galadriel with wonder and delight. He begged three times for a tress, but Galadriel would not give him even one hair. These two kinsfolk, the greatest of the Eldar of Valinor, were unfriends forever.
Quetir i Eldar sa Alduo cálë, i cálë Laurelin ar Telperiono, raina findessen Altarielva an sa laurëa ve findessë atarya, Arafinwéva, ar sa appaina elvëa silma findessenen Eärwen, amiliryava. Limbi sinter sa equessë sina antanë setya Fëanáron i inca an remban ar ostien Alduo cálë sa ento né canta Silmarilli maryanta. An Fëanáro cennë Altarielva findessë as elmenda ar larma. Se arcanes nel an erya findë mal Altariellë úne antas erya finë. Min nossëo, antaurië imbi Eldar Valinórëo, te ner únildor oialë.
2. Fëanor, being come to his full might, was filled with a new thought and he pondered how the light of the Trees might be preserved unperishable. Then he began a long and secret labor, and he summoned all his lore, and all his power, and all his subtle skill, for he purposed to make things more fair than any of the Eldar had yet made, that should last beyond the end of all. And the inner fire Fëanor made of the blended light of the trees of Valinor. Of their own radiance even in the dark they shone as were they indeed living things and they rejoiced in light and gave it back in hues more marvellous than before. And the heart of Fëanor was fast bound in these things he himself had made.
Fëanáro quanta-túreryassë né quantaina vinya incanen ar sannë manen hapë ilfirin i cálë Alduo. Tá yestanes i tarassë anda ar muina. Hostanes ilya handerya, ar ilya túrerya, ar ilya varda cururya an selyanes carita i tanwi vanimë lá i exë cárina Eldainen i vórië pell’ Ambar-metta. Ar Fëanáro carnë i minnanár ostimanen cáleva Alduo Valinóreva. Ñaltantanen míri sinë sillë morniessë sívë e coirië nati, ar alassenta cálessë ar te enantaner i cálë cuilínen írimë lá yá. Ar indo Fëanárova né larcavë lanwa as sinë nati i insë carnë.
3. As three great jewels they were in form, like the crystal of diamonds yet more strong than adamant, so that no violence could mar or break it within the Kingdom of Arda. Yet that crystal was to the Silmarils as is the body to the Children of Illúvatar: the house of its inner fire, that is within it and yet in all parts of it, and is its life. But not until the end, until the Sun passes and the Moon falls, shall it be known of what substance they were made. And Varda hallowed the Silmarils so that no mortal flesh, nor anything of evil will might touch them, but it was scorched and withered. And Mandos foretold that the fate of Arda was locked within them.
Ve míri neldë te náner cantantassë, ve maril nammírion mal tulca lá exë míri. Ar Ardassë úner polë hastatas hya hyanetas. Ananta i maril engë Silmarillin ve hröa Eruhinin: i cöa mirnaréva, fëava i ëa mir sassë ar ilya rantassë sava, ar ëa coivierya. Mal tenna i metta, tenna Anar Isilye vanwë ar atalantë úner istuva i hrón yo míri sinë cárina nar. Tá Varda ainanë i Silmarilli sië úquen firimonna hya únat ulcullo polë appa te, mal se nánë ustaina ar hessa. Ar Mandos apaquentë i umbar Ardo yonda Silmarillessen.
_________________________
G-i-P stands for Gwaith-i-Phethain, ‘The Fellowship of the Word-smiths’ or the linguistic website devoted to post-Tolkienian constructions in the ‘reconstructed’ languages of Middle-earth [link].
Visit us on Facebook
2 KomentarzyKategorie wpisu: G-i-P Report, In Westron (English), Lingwistyka, Twórczość fanów, Utwory Tolkiena
18.06.14, 08:39, dodany przez Galadhorn
Najkrótszą nocą roku 2014 jest ta z 21 na 22 czerwca. Dnia 21 czerwca o godzinie 12.51 zachodzi zjawisko przesilenia letniego (patrz tutaj). Jednak krytyczny moment w rocznym kalendarzu człowiek nieuzbrojony w przyrządy astronomiczne dostrzega dopiero w okolicy 25 czerwca. Wtedy też Śródziemie celebruje Dzień Środka Roku (według Reformy Naszego Kalendarza). W naszym świecie ten okres w roku był przez różne kultury celebrowany na różne sposoby jako noc świętojańska, Sobótka, Mid-summer, Ukon juhla, Sonnenwende itp. Staroangielski kronikarz Beda Czcigodny w swoim dziele De temporum ratione nazywa czerwiec i lipiec se Ærra Liþa (‚przed lithe‚) i se Æfterra Liþa (‚po lithe‚), co świadczy o istnieniu okresu przesilenia letniego, który nazywano po anglosaksońsku Liþa. Do tego terminu nawiązuje Tolkien opisując hobbicką Sobótkę, ang. Lithe. Inne nazwy święta przesilenia letniego w legendarium Tolkiena to Tarnin Austa ‚Bramy Lata’ (HoMe I, II) i Erulaitalë ‚Wychwalanie Boga’. Przeczytajmy raz jeszcze tekst na temat Sobótki w Śródziemiu (celebrowanej przez nas w dniach 24, 25 i 26 czerwca), który powstał 21 czerwca 2009 r. w naszym serwisie…
Przeczytaj resztę wpisu »
Brak komentarzyKategorie wpisu: Kalendarium Śródziemia, Lingwistyka, Utwory Tolkiena
18.06.14, 00:16, dodany przez Galadhorn
Tolkien w Rotterdamie w 1958
W ubiegłym miesiącu pisaliśmy o przygotowaniach do publikacji zapisu dźwiękowego z wizyty J.R.R. Tolkiena u jego holenderskich wielbicieli w roku 1958 (patrz tutaj – chodzi o zdarzenie z 28 marca 1958; krótka relacja z tego spotkania znajduje się w Biografii Carpentera, a bardzo szczegółowy opis znajduje się w zbiorze tekstów z 1993 roku pt. The Proceedings of the J.R.R. Tolkien Centenary Conference). Zgodnie z relacjami nagranie zawiera tekst Tolkiena, który został wygłoszony w jego własnym języku quenya. Chodzi o wiersz, który po angielsku brzmi tak:
«Twenty years have flowed away down the long river
And never in my life will return for me from the sea.
Ah, years in which, looking far away, I saw ages long past
When still trees bloomed free in a wide country.
Alas, for now all begins to wither in the breath
of cold-hearted wizards.
[To know things they break them
And their stern lordship they establish
Through fear of death.]»
«Dwadzieścia lat odpłynęło w dół długiej rzeki
I nigdy za mojego życia nie wrócą one do mnie z morza.
Ach, lata w których, patrząc w dal widziałem wieki dawno minione,
gdy wciąż drzewa swobodnie zakwitały w przestronnej krainie.
Niestety teraz wszystko zaczyna blednąć razem z tchnieniem
czarodziejów o zimnych sercach.
[Żeby poznać rzeczy, niszczą je,
a swe surowe rządy ustanowili
szerząc lęk przed śmiercią.]»
Możemy zatem oczekiwać bardzo ciekawego tekstu w języku Noldorów, który pokaże nam na przykład, jak Tolkien poradził sobie w quenya z bardzo problematycznym słowem never albo to begin (wciąż nie znamy tych jakże potrzebnych słów i w naszych quenejskich tłumaczeniach uciekamy się do różnorakich rekonstrukcji). Zanim jednak poznamy tłumaczenie samego Profesora, możemy wziąć udział w eksperymencie, który został zaproponowany przez badacza języków Tolkiena, Carla F. Hostettera (wydawcy pism Vinyar Tengwar i Parma Eldalamberon)!
Carl na liście dyskusyjnej Lambengolmor (wpis #1147, patrz tutaj) pisze: „Sama wiadomość i fakt, że znamy angielskie tłumaczenie quenejskiego wiersza, dają nam szczególną sposobność do przeprowadzenia kontrolowanego eksperymentu w dziedzinie quenejskich przekładów. Eksperyment pozwoli nam się przekonać, jak bliscy samemu Tolkiowi mogą być poszczególni tłumacze. Zobaczmy jak poradzimy sobie z quenejskim tekstem, zanim dowiemy się, jak wygląda on naprawdę”. Carl F. Hostetter zaprasza nas wszystkich do przedstawienia swojej quenejskiej interpretacji tego tekstu na liście Lambengolmor. A my zachęcamy do tego samego w komentarzach na Elendilionie (Wasze propozycje zostaną przekazane do Stanów Zjednoczonych). Oto pierwsza propozycja – moja własna:
Ai! yúquëan loar anduinenen undu-siriër
ar ullúmë cuilenyassë entuluvar nin ëarello.
Ai! loar yassen palantirala cennen yéni-andë vanwë
írë ambë i aldar lehta-lostaner yanda-noriessë.
Ai! sí ilya queluva súlinen
ringa-hondë istarion.
[An ista i náti entë racir te
ar sarda hérenta tulcantë
ter i nurusossë.]
(z języka angielskiego na quenejski tłumaczył
Ryszard „Galadhorn” Derdziński)
Jeżeli chcecie wziąć udział w eksperymencie, zapraszamy Was albo na listę dyskusyjną Lambengolmor, albo do naszych komentarzy. Odwagi i do dzieła!
_________________________
G-i-P stands for Gwaith-i-Phethain, ‘The Fellowship of the Word-smiths’ or the linguistic website devoted to post-Tolkienian constructions in the ‘reconstructed’ languages of Middle-earth [link].
Visit us on Facebook
9 KomentarzyKategorie wpisu: Fandom tolkienowski, G-i-P Report, Informacje medialne, Lingwistyka
17.01.14, 11:59, dodany przez Galadhorn
Oto kilka tolkienowskich wydarzeń, które od stycznia do marca odbędą się w różnych miejscach naszego kraju. Jeżeli wiecie o jakimś spotkaniu, prelekcji albo wykładach, których tu nie ujęliśmy, dajcie nam koniecznie znać…
17 stycznia, godz. 16.00, KUL w Lublinie, sala GG-107
Koło Filozoficzne Studentów KUL w Lublinie zaprasza na drugie spotkanie dyskusyjne z cyklu „Filozofia i literatura”, które odbędzie się 17 stycznia 2014 r. (piątek) o godz. 16.00 w sali GG-107. Temat spotkania „Czy naprawdę uważasz, że śmierć jest złem?” inspirowany jest tekstem J.R.R. Tolkiena „Athrabeth Finrod ah Andreth”. Dyskusja będzie prowadzona w języku angielskim.
22 stycznia, godz. 20.00, „Cudowne lata”, Kraków (Facebook)
„Kolejne spotkanie fanów Tolkiena w Krakowie z inicjatywy Bractwa Rivendell. Chcący podtrzymać tradycję comiesięcznych spotkań nie rezygnujemy z możliwości zobaczenia się nawet w trakcie sesji, która zbliża się wielkimi krokami... Widzimy się w najbliższą środę o 20:00 w Kawiarnia „Cudowne Lata”. Na tę okazję zamówimy stolik dla odpowiedniej ilości obecnych, ale miejsca nie powinno braknąć…”.
26 stycznia, godz. 16.00, „Rudy Goblin”, Katowice (Facebook)
Ryszard (Galadhorn) Derdziński zaprasza na polsko-elfickie rozmówki w Rudym Goblinie. To koniec pogadanek ogólno-poglądowych, zaczynamy solidną edukację. Zabierzcie kajecik i piórko, materiały do nauki elfickiego nie są dostępne w każdym kiosku, zatem warto uważać na lekcji (zawsze to jakieś nowe doświadczenie…
31 stycznia, godz. 19.00, Galeria 2Światy, Kraków (Facebook)
Wykład Ryszarda Derdzińskiego (Galadhorna) pt. „Kaligrafia elficka J.R.R. Tolkiena oraz najciekawsze przykłady liternictwa tengwarowego w sztuce graficznej i użytkowej oraz filmie”. A oprócz tego warsztaty pisma elfickiego – tengwar. Terminy: 31 stycznia godz. 16.00-19.00; 2 lutego godz. 16.00 -19.00; 3 lutego godzina 10.00-13.00
29-30 marca, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie (Facebook)
Koło Naukowe Studentów Religioznawstwa UJ ogłasza nabór zgłoszeń na ogólnopolską konferencję studencko – doktorancką „Między magią a religią. Sacrum w twórczości Tolkiena”, która odbędzie się 29 i 30 marca 2014 roku w Krakowie. Opiekunem naukowym konferencji jest prof. Andrzej Szyjewski. Głównym celem konferencji jest spojrzenie na twórczość J.R.R Tolkiena z perspektywy religioznawczej. Na podstawie analizy jego dzieł chcielibyśmy pochylić się nad następującymi zagadnieniami:
– inspiracje mitologiami, religiami, podaniami ludowymi
– narracja i konstrukcja mitu
– koncepcje istot boskich w dziełach Tolkiena (teologia/ filozofia religii w dziełach Tolkiena)
– magia a religia
– chrześcijańskie interpretacje twórczości Tolkiena
– biografia autora i jej wpływ na obraz religii w świecie przedstawionym
Przykładowe, godne omówienia problemy:
– Rola kapłana/przewodnika w dziełach J.R.R Tolkiena
– Kalevala a Silmarillion
– Praca naukowa Tolkiena a obraz religii w jego dziełach
– Geneza zła w świecie Tolkiena
– Boskie pochodzenie władzy w dziełach Tolkiena
– Zjawisko Deus otiosus w Silmarillionie
Serdecznie zachęcamy do przysyłania abstraktów wszystkich pasjonatów Tolkienowskiego świata z naukowym zacięciem. W szczególności kierujemy nasze zaproszenie do antropologów, etnologów, religioznawców, filozofów, literaturoznawców oraz filologów angielskich. Na Państwa abstrakty czekamy do 16.02.2014 r. Zgłoszenie powinno zawierać: proponowany temat, opis omawianego zagadnienia (nie krótszy niż 1000 znaków), bibliografię oraz krótką notkę o autorze (uczelnia macierzysta, instytut, doświadczenie konferencyjne, ewentualne osiągnięcia). Przewidywany czas wystąpień to 20 minut. Opłata konferencyjna wynosi 15zł (o sposobie jej uiszczenia zostaną Państwo poinformowani w odpowiedzi na przysłane zgłoszenia). Zgłoszenia prosimy wysyłać na adres sacrum.tolkien@gmail.com
Koło Naukowe Studentów Religioznawstwa UJ
3 KomentarzyKategorie wpisu: Fandom tolkienowski, Informacje medialne, Lingwistyka
10.01.14, 16:51, dodany przez Galadhorn
Źródło: Tolknięty Blog
Funkcja literackiej ‚Mrocznej Puszczy’ (piszemy o niej na Forum Elendilich w temacie Tolkien, ‚Widsith’ i Wistlawudu) to funkcja lasu granicznego, przez który bohater musi przejść (spotykając wiele niebezpieczeństw) aby dotrzeć do zagranicznej krainy. W staropolskiej tradycji taki las nazywany był przesieką, czarnolasem itp. O znanej Przesiece Śląskiej czytamy:
Przesieka Śląska – niezasiedlony do późnego średniowiecza i trudny do przebycia pas gęstych lasów biegnący od Gór Złotych w kierunku południowo-wschodnim aż do okolic Głuchołaz, następnie wzdłuż górnego biegu Ścinawy i dolnego biegu Nysy Kłodzkiej do Odry, dalej wschodnim brzegiem rzeki Stobrawy, a od jej środkowego biegu na północny wschód w pobliże Byczyny.
Początkowo stanowiła granicę plemienną między Ślężanami a Opolanami. W XII wieku wzdłuż przesieki stanowiącej naturalną granicę regionu dokonano trwałego podziału Śląska na dzielnice górną (raciborsko-opolską Mieszka Plątonogiego) i dolną (wrocławską Bolesława Wysokiego).
Podobne lasy graniczne istniały w naszej części Europy również na terytorium germańskim. Stąd właśnie określenie łacińskie Silva Marciana, starowysokoniemieckie Miriquidui (u Thietmara), Mykrviðr (w źródłach nordyckich). Według jednej z teorii ich nazwy pochodzą od germańskiego określenia Granicznej Puszczy, pragerm. *mark-widuz (a nie Mrocznej Puszczy, pragerm. *merkwi-widuz ‚mroczny-las’).
 |
| Alan Lee, „Mroczna Puszcza” |
O dziejach Mrocznej Puszczy w najdawniejszych źródłach literackich, o identyfikacji jej z Silva Marciana i Hercinia Silva, a tym samym o tym, że historyczna Mroczna Puszcza obejmuje także pasma polskich (dzisiaj) gór – Sudetów i karpackich Beskidów/Bieszczad, piszę w artykule, do którego lektury zapraszam na nowym blogu tolkienowskim, który nosi nazwę Tolknięty…
6 KomentarzyKategorie wpisu: Eseje tolkienowskie, Lingwistyka, Tolkienowski internet
05.01.14, 17:52, dodany przez Galadhorn
Our reporter tzigi has made this movie frames compilation. Welcome to our Rune Quest (and Tengwar Quest too). Write what you see, what you can read in the comments.
_________________________
G-i-P stands for Gwaith-i-Phethain, ‘The Fellowship of the Word-smiths’ or the linguistic website devoted to post-Tolkienian constructions in the ‘reconstructed’ languages of Middle-earth [link].
Visit us on Facebook
2 KomentarzyKategorie wpisu: Filmy: Hobbit i WP, G-i-P Report, In Westron (English), Lingwistyka
03.01.14, 13:27, dodany przez Galadhorn
SPOILER ALERT! Our reporter Tzigi has provided us with this picture of the runic inscription of the Erebor’s Secret Gate as seen in The Hobbit: The Desolation of Smaug movie.
So far we could find out that the runes are Anglo-Saxon (and not Angerthas Moria runes of Kili’s rune-stone! See here) and the text is English (and not Khuzdûl). The right part of the inscription is easier to read. So far we could decipher this:
herein lies the seventh kingdom of durins folk; if this forelore
…. look to the power of the arkenstone
Maybe you will see more? Welcome to the research, our Fellowship of the Word-smiths!
_________________________
G-i-P stands for Gwaith-i-Phethain, ‘The Fellowship of the Word-smiths’ or the linguistic website devoted to post-Tolkienian constructions in the ‘reconstructed’ languages of Middle-earth [link].
Visit us on Facebook
4 KomentarzyKategorie wpisu: Filmy: Hobbit i WP, G-i-P Report, In Westron (English), Lingwistyka
02.01.14, 14:12, dodany przez Galadhorn
UPDATE! David Salo on his blog Midgardsmal the inscription has been explained (see here and the comments):
I’ve received an inquiry about the meaning of the runes on Kíli’s talisman stone. The words inscribed on it are innikh dê.
The first is the singular imperative of the verb nanakha “return, come back”, which has a triliteral root √n-n-kh which obviously has been formed from the biliteral root √n-kh “come,” which is in turn clearly related to Adûnaic nakh-. The pattern is iCCiC, as is generally the case with other imperatives. Dê combines a preposition d(u) “to, toward” (whose real-world inspiration is the Gothic preposition du) with the 1st person singular pronominal suffix -ê.
The meaning of the phrase on the stone is therefore “return to me.” Its precise application in Kíli’s case is something I’m not privy to, and I expect that passionate film fans can guess it more easily than I can.
SPOILER ALERT! We have already tried to describe and analyze the runic insctiption on Kili’s rune-stone (see here). Now we have more information about the runes thanks to the the author of a fantastic blog The Dwarrow Scholar. First, what does Kili say about his rune-stone in the movie?
Tauriel: The stone in your hand, what is it?
Kili: It is a talisman…. A powerful spell lies upon it. If any but a dwarf reads the runes on the stone, they will be forever cursed… or not. Depending on whether you believe that kind of thing. It’s just a token… a rune-stone. My mother gave it to me so I’d remember my promise.
Tauriel: What promise?
Kili: That I would come back to her…. She worries. She thinks I’m reckless.
In our opinion the runes on the stone are Angerthas Moria (see Appendix E in The Return of the King book) and they read:
I N I Kh D Ê.
What does *inikhdê mean? From the different versions of the rune-stone presented in the book by Weta™ The Hobbit: The Desolation of Smaug: Chronicles: Art & Design (see picture on the left found on The Dwarrow Scholar blog) it means something like ‚Return!’ (imperative; earlier forms of the runes read this word in English). The final version has *inikhdê (or *inikh dê) which – what is quite sure – means the same in Neo-Khuzdûl by David Salo. We know the Dwarvish root √N-Kh ‚come’ from Tolkien (?), and it appears as *tanakhi ‚it comes’ in David Salo’s Neo-Khuzdûl Durin’s Song (from the LotR sountracks as nakha/tanakhi/nakh, v.III: ‚come’ [√NKh]; see here). And if so, maybe -dê means ‚to me’?
_________________________
G-i-P stands for Gwaith-i-Phethain, ‘The Fellowship of the Word-smiths’ or the linguistic website devoted to post-Tolkienian constructions in the ‚reconstructed’ languages of Middle-earth [link].
Visit us on Facebook
8 KomentarzyKategorie wpisu: Filmy: Hobbit i WP, G-i-P Report, In Westron (English), Lingwistyka
30.12.13, 22:36, dodany przez Galadhorn
The following dialogs from The Hobbit: The Desolation of Smaug were found on the internet, on Tolkien.hu (see here). The English subtitles were back-translated from Hungarian (sic!), so they need to be corrected. The dialogs are in the chronological order. Sindarin dialogs were already analyzed here. Le hannon, Gabor “Cerebrum” Lorinczi (Parf-en-Ereglas website)!
Przeczytaj resztę wpisu »
23 KomentarzyKategorie wpisu: Adaptacje tolkienowskie, Filmy: Hobbit i WP, G-i-P Report, In Westron (English), Lingwistyka
30.12.13, 17:19, dodany przez Galadhorn
Thanks to Eva Zhekova we could see today a Digital Booklet with the lyrics, descriptions and credits from the soundtrack of The Desolation of Smaug. This is the linguistic material we can find in the following themes:
Przeczytaj resztę wpisu »
6 KomentarzyKategorie wpisu: Adaptacje tolkienowskie, Filmy: Hobbit i WP, G-i-P Report, In Westron (English), Lingwistyka
← Późniejsze wpisy · Wcześniejsze wpisy →
